Rüzgarın Şarkısı

Pervasızca içime çektiğim dumanını
Üflüyorum rüzgâra karşı sigaramın
Bir an da kızıyor sanki bana rüzgâr
Denize tokatlar yağdırıyor.
Dalgalanıyor delicesine deniz
Kayalara vuruyor dalgalar
Köpüklerinden resimler çiziyor bana
Sonra kayalara vurduğu gibi
Çekiliyor deniz tekrar
Köpüklerden resimlerde kayboluyor
Boşluğa savurduğum sigaramın dumanı gibi
Öyle sert esiyor ki birden rüzgâr
Kıskanıyor dumanı ciğerlerimde
Doluyor hızla içime
Orada olmasını istemediği dumanı
Kovuyor uzaklara
Gülümsüyorum
Rüzgâr da anlıyor
Evden kaçıp sigaramı onula içmek istediğimi
Denizle bir olur birden
Öyle nağmeler
Öylesine şarkılar söylüyorlar ki kulağıma
O şarkılarla dans eden dalgalar
Beni de alet ediyorlar oyunlarına
Gün doğuyor
Güneş göz kırpıyor hafiften bir tebessümle
Ben de selam veriyorum onun bu nazik jestine
Âşıklar kumsalda sevişiyor
Akşamdan kalmalar şarkı söylüyor
Yalnızlığımı paylaşır gibi boş sokaklarda
Ve
Demin ki hallerinden eser kalmıyor rüzgârın
Öpüyor beni yanaklarımdan
Saçlarımı okşuyor
Güneşin parlaklığını kıskandırırcasına
Dalgalanıyor saçlarım
Gençliğimin baharında
Benimse
Anlatmaya yetmiyor rüzgârın bu hallerini
Daha “ş” sini bile bilmediğim şairliğim